محمدعلی رجایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به: ناوبری, جستجو
محمدعلی رجایی
Rjaee.jpg
محمدعلی رجایی
شناسنامه
نام کامل محمدعلی رجایی
زادروز ۱۳۱۲
زادگاه قزوین، ايران
تاریخ مرگ ۸ شهریور ۱۳۶۰
محل مرگ تهران، ايران
همسر عاتقه صدیقی
اطلاعات سیاسی
حزب سیاسی حزب جمهوری اسلامی
سمت دومین رئیس جمهور ایران
نخست وزیر ایران
سایر پست‌ها وزیر امور خارجه
وزیر آموزش و پرورش
این جعبه: نمایشبحثویرایش
جمهوری اسلامی ایران
Coat of arms of Iran.svg

سیاست و حکومت ایران


 نمایشبحثویرایش 

محمد علی رجایی (۱۳۱۲ قزوین - ۸ شهریور ۱۳۶۰ تهران) سیاست‌مدار ایرانی بود.

[ویرایش] زندگی

محمد علی رجایی در ۱۳۱۲ خورشیدی در قزوین به دنیا آمد. پدر او عبدالصمد نام داشت و چهار سال پس از تولدش در ۱۹۳۷ (۱۳۱۶) درگذشت. محمدعلی از این به بعد با مادر و برادرش زندگی می‌کرد.

او تحصیلات ابتدایی را در قزوین تمام کرد و در ۱۳ سالگی به تهران رفت و از روی فقر به کار در جنوب شهر مشغول شد. در ۱۷ سالگی به آموزشگاه گروهبانی نیروی هوایی رفت و در حین تحصیل با احزاب و گروه‌های سیاسی مخالف شاه (همچون فداییان اسلام) آشنا شد و در جلسات سید محمود طالقانی شرکت می‌کرد. او در این دوران از طرفداران طالقانی بود و در ضمن حضور در ارتش مخفیانه با فداییان اسلام هم فعالیت می‌کرد.

رجایی پس از ماجراهایی از ارتش بیرون آمد و یک سال در شهرستان بیجار به معلمی پرداخت و سپس در سال ۱۳۳۵ برای ادامه تحصیل به دانشسرای عالی رفت و در ۱۳۳۸ از آنجا فارغ التحصیل شد. وی با انجمن‌های اسلامی دانشجویان هم همکاری داشت. در ۱۳۳۸(۱۹۵۹) پس از اتمام تحصیل به قزوین بازگشت و در جریان فعالیت‌های سیاسی و پخش اعلامیه دستگیر شد و ۵۰ روز را در زندان گذراند. پس از آزادی با جمعیت مؤتلفه اسلامی[نیازمند منبع] و کسانی چون باهنر همکاری می‌کرد. مجدداً در ۱۳۵۳(۱۹۷۴) توسط رژیم شاه دستگیر شد و چهار سال را در زندان گذراند.

[ویرایش] پس از پیروزی انقلاب اسلامی

او چند ماه قبل از انقلاب ۵۷ از زندان آزاد شد. هنگام آمدن روح‌الله خمینی به ایران در کمیته استقبال مردمی از وی شرکت داشت. پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی, او سمت‌های مختلفی را به عهده گرفت. در ۱۳۵۷ (۱۹۷۹) به وزارت آموزش و پرورش رسید, در ۱۳۵۸(۱۹۸۰) به نمایندگی مجلس رسید و در همان سال در کابینه بنی صدر, به عنوان دومین نخست وزیر جمهوری اسلامی پس از بازرگان شرکت داشت. او در دوره‌ای از ۱۱ مارس ۱۹۸۱ تا ۱۵ اوت ۱۹۸۱ ضمن نخست وزیری، وزارت امور خارجه را نیز به عهده داشت. او از طرفداران و مجریان انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌های ایران بود. پس از برکناری بنی صدر او مدت کوتاهی دومین رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران بود. در این دوره محمدجواد باهنر نخست وزیر او بود.

رجایی در ۸ شهریور ۱۳۶۰ خورشیدی بعد از اینکه کم‌تر از یک ماه رئیس جمهور بود به همراه محمدجواد باهنر در انفجار ۸ شهریور ۱۳۶۰ کشته شد. پس از او سید علی خامنه‌ای به ریاست جمهوری برگزیده شد.

رجایی از شخصیت‌های صاحب نام جمهوری اسلامی بوده‌است و نزد بسیاری به عنوان الگوی مثبت از او یاد می‌شده‌است. رجایی در ضمن سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نمایندگی از جمهوری اسلامی، با نشان دادن جاهای شکنجه روی پاهایش (از زندان‌های زمان شاه) توجه بسیاری را به خود جلب کرد.

[ویرایش] پیوند به بیرون


وزرای کابینه‌ی مهندس بازرگان
ر. وزیر وزارت‌خانه ر. وزیر وزارت‌خانه
۱ شکوهی، رجایی آموزش‌وپرورش ۱۲ طاهری راه
۲ اسلامی ارتباطات ۱۳ میناچی جهانگردی
۳ امیرانتظام سخنگو ۱۴ احمدزاده صنایع
۴ اردلان دارایی ۱۵ شریعتمداری علوم
۵ سنجابی،یزدی خارجه ۱۶ دوزدوزانی، حبیبی ارشاد
۶ صدر بازرگانی ۱۷ فروهر کار
۷ سامی بهداشت ۱۸ حاج سیدجوادی کشور
۸ یدالله سحابی ‬مشاور ۱۹ کتیرایی‌‏‎ مسکن
۹ ایزدی کشاورزی ۲۰ معین‌فر نفت
۱۰ مبشری دادگستری ۲۱ تاج نیرو
۱۱ مدنی،چمران دفاع


وزرای کابینه‌ی محمدعلی رجایی
ر. وزیر وزارت‌خانه ر. وزیر وزارت‌خانه
۱ باهنر آموزش‌وپرورش ۱۲ کلانتری راه
۲ قندی پست ۱۳ تشکیل نشده بود رفاه
۳ تشکیل نشده بود اطلاعات ۱۴ نعمت زاده صنایع
۴ نمازی دارایی ۱۵ عارفی فرهنگ
۵ موسوی امورخارجه ۱۶ دوزدوزانی ارشاد
۶ کاظم‌پور اردبیلی بازرگانی ۱۷ میرمحمد صادقی کار
۷ منافی بهداشت ۱۸ مهدوی کنی کشور
۸ ؟ معادن ۱۹ گنابادی مسکن
۹ سلامتی کشاورزی ۲۰ تندگویان نفت
۱۰ احدی دادگستری ۲۱ عباسپور نیرو
۱۱ فکوری دفاع ۲۲ ؟ جهاد
قبلی:
ابوالحسن بنی‌صدر
رئیس‌جمهور ایران
۱۳۶۰
بعدی:
سید علی خامنه‌ای